Het begint eentonig te worden. Niet dat we nu wéér in Chinatown zitten, maar dat het weer nog steeds niet wil mee werken. Volgens de locals is dit in twintig jaar de meest slechte lente en is het nog niet boven de vijftien graden gekomen (en alleen maar voor een gedeelte van de dag). Het begon op weg naar Ucuelet (even tussenstop in het suffe stadje Coombs met plastic kasteel en geiten op de daken van de lokale supermarkt) al te miezeren, maar aan het einde van de dag ging het zonnetje net voor ze onderging nog eventjes te schijnen. Snel terug naar de vuurtoren om een plaatje te schieten. Op de webcam die op de tv te volgen was konden we namelijk zien dat het er beter dan 's middags uit zag. Egbert was in het hutje gebleven en zag ons op TV heel hard zwaaien. De Toppers waren nu dus ook op de Canadese televisie te zien.

Het hutje was erg leuk en knus. Van hout gemaakt en met een vide en een veranda met bbq. We hadden bij de supermarkt steaks, spareribs en aardappelen in aluminiumfolie gehaald en samen met gegrilde tomaten en salade hadden we heerlijk maaltje. Buiten hoorde je de adelaars en liepen hertjes en het was allemaal heel idyllisch. Tevree gingen we slapen want de volgende dag zouden we beren gaan bekijken en er was goed weer voorspeld.

Ja hoor: wéér plensregen!!! Grrrrr! We hadden weer een Zodiac geboekt dus snel omzetten naar een overdekt bootje. We zagen ons al zeiknat zitten met een nieuwe camera. Toen we het bootje zagen in de haven zag hij er hezelfde uit als de Berenboot (voor de nieuwe generatie, dat is iets uit het vorige millenium) En was dat even toepasselijk! Kapitein Brom meerde af en vol verwachting gingen we de haven uit. Snel nog wat zeeleeuwen en een adelaar gekiekt, maar waar bleven die beren? Nou we weten nu wat ze aan het doen waren: 'broodjes smeren' want wij hebben dus geen beer gezien. Na drie uur gaven we het op en gingen we weer naar de haven. Alledrie misselijk als wat, want een bootje á la Berenboot is niet zo 'stabiel' op de kustgolven van de Pacific. Dus geen beren maar wel een kater...

In de middag nog even naar Tofino gereden (zal er zonder dreigende wolkenlucht best mooi geweest zijn) en na het eten weer naar ons hutje.

Nou ja, je kunt niet alles hebben en het kan altijd erger: Een dag ervoor waren in Tofino drie toeristen en de piloot verongelukt toen hun watervliegtuigje neerstortte en direct zonk.

Vanmorgen vroeg vertrokken en met de veer van Nanaimo naar Horse Shoe Bay gevaren en nu zitten we in een gloednieuw 4**** hotel in de wintersportplaats Whistler. Bekend van de Olympische spelen. Er is in het centrum een memorialtje voor de omgekomen rodelaar Nodar Kumaritashvili en de kabelbanen naar boven werken ook 's zomers zodat we morgen op de plannning hebben staan om naar boven te gaan. Als het weer mee zit natuurlijk, want anders is er geen bal aan. Duim voor ons a.u.b.!!!!!